Voor professionals die zich verder willen verdiepen en bekwamen in de wereld van transgenerationeel trauma en de latere effecten van chronische vroegkinderlijke traumatisering. En daarnaast voor lotgenoten en iedereen die spanningsvol is opgegroeid, in gevoel van afwijzing. Doordat de ouders psychisch- en emotioneel niet werkelijk beschikbaar en bereikbaar waren of juist te nadrukkelijk sturend en manipulatief aanwezig. Met een verstoorde hechting, eenzaamheid, gevoel van leegte en isolement, verwarring en onzekerheid als gevolg. Tezamen met medisch onverklaarbare lichamelijke klachten. Het hoeft niet te gaan over wat je aanwijsbaar en meetbaar hebt meegemaakt, het kan ook gaan over wat er niet was, wat je zo gemist hebt. Of je bent aan de zijlijn stille getuige geweest van onveilige en spanningsvolle situaties. Het kan zijn dat je hier zelf in opgegroeid bent als lotgenoot of ervaringswerker, maar jouw insteek kan ook zijn dat je het als zorgprofessional op diepere lagen (nog) beter wilt leren invoelen en begrijpen.
En uiteindelijk zijn we ongeacht onze achtergrond allemaal tot op zekere hoogte lotgenoten van elkaar, want iedereen is - bewust of onbewust - wel getuige geweest van spanningsvolle situaties vol gevoel van onveiligheid. Als zorgprofessional kun je dit inzetten om je (nog) verder te kunnen verplaatsen in je cliënten/patiënten/leerlingen/pleegkinderen. Als lotgenoot of ervaringswerker kun je de samenkomst van een levend boek lezing of themadag inzetten om het empathisch vermogen naar jezelf vergroten. Zodat er steeds minder behoefte is aan erkenning van buitenaf, een vorm van hernieuwde hechting met jezelf.
Voor wie is het (nu nog) niet? Door de beeldendende psycho-educatie en haar ervaringsgerichte manier van vertellen en verbinding maken, werken de samenkomsten therapeutisch, helpend en helend door op vele dieptelagen. Veel deelnemers noemen dat ze door het gevoel van herkenning en erkenning zich van binnenuit begrepen voelen. Maar dit kan in eerste instantie ook pijnlijk confronterend zijn. Wanneer je van jezelf weet dat je normaal gesproken snel emotioneel geraakt bent in combinatie met een moeite om je emoties te reguleren en weer te kunnen stabiliseren, onvoldoende 'vangnet hebben' in jezelf en bij thuiskomst dan is het - in zelfzorg en zorgvuldigheid - misschien niet verstandig om met een samenkomst in groepsverband direct in het diepe te duiken.