Driedaagse training

Driedaagse training 'De weg naar binnen'

Deskundigheidsbevordering en persoonlijke ontwikkeling door traumasensitief te (ver)werken

Achtergrond van het ontstaan van deze driedaagse

Als deskundige met vijfentwintig jaar ervaring in het werken met getraumatiseerde jongeren en volwassenen, haar jarenlange onderzoekswerk en vijfenvijftig jaar levenservaring als ervaringsdeskundige begrijpt José van binnenuit wat het opgroeien, leven en doorleven van de latere effecten van vroegkinderlijke traumatisering kan betekenen.

Zij heeft in de afgelopen vijfentwintig jaar individuele-, relatie-, gezins- en groepstherapie gegeven, zowel in haar praktijk als in haar onderzoeksgroep. En juist bij chronische vroegkinderlijke traumatisering zijn er vaak geen woorden te vinden voor het onzegbare, of het ongrijpbare werkelijk te begrijpen. Van oorsprong is José opgeleid in de Jungiaanse psychologie en juist het werken met alle kleuren en vormen van haar ontwikkelde methode Beeldta-AL zijn wegwijzers terug naar de lagen van de onbewuste onderstroom.

De onderstroom waar niet alleen de pijn schuilt maar vooral de parels in de vorm van verstoten, verdrongen en soms bijna verdronken kwaliteiten. Middels de beeldtaal en het hervinden van de eigen persoonlijke betekenisgeving aan de beelden, vormen en kleuren haalt de kwaliteiten weer naar boven naar het bewuste.

Wanneer er in alle lagen van onveiligheid veel bij kinderen 'is opgevuld en ingevuld' dan is er weinig tot geen ruimte om je persoonlijke gedachten, gevoelens en lichaamsbewustzijn te vinden, te ervaren en te verstevigen. Door positieve bevestiging en hierin tevoorschijn te komen door deze ook uit te kunnen en mogen spreken.

Concreet betekent dit binnen het werken met beelta-AL, tekenta-AL, lichaamsta-AL en Opstellingenwerk dat je ook jouw persoonlijke taal van het onbewuste leert spreken en jouw stem van het onbewuste leert te verstaan.

Waarom is het onbewuste zo belangrijk en helemaal bij vroegkinderlijke traumatisering? Het spanningsvol opgroeien in gevoel van onveiligheid betekent groot worden in een familie waar een onzichtbaar bondgenootschap van vermijding en verzwijgen heerst. En juist in de onbewuste vermeden en later vergeten lagen schuilen de verdrongen emoties die medisch onverklaarde lichamelijke klachten geven.

Spanningen, gevoel van onveiligheid door psychisch geweld en emotionele verwaarlozing kunnen de gevoeligheid van de hersenen voor positieve ervaringen afstompen.

Uit haar onderzoekswerk is duidelijk naar voren gekomen dat bij de mensen met onverwerkt of onvoldoende verwerkt vroegkinderlijk trauma mooie en positieve ervaringen minder diep binnen komen of 'blijven hangen' in vergelijking met pijnlijke afwijzende ervaringen. Hoe logisch dát is leer je deze dagen en van daaruit is het zo belangrijk om te oefenen en te leren hoe je jouw ontstane zelbeeld en beeld van jouw werkelijkheid van binnenuit anders leert te beleven en te ervaren. Oefenen hoe je de positieve veerkracht voedt zodat er in de hersenen, de ademhaling en de motoriek meer balans komt door het toelaten van positieve ervaringen.

José heeft vele uren in betrekkelijke stilte, binnen de non-verbale communicatie en verbondenheid doorgebracht met haar meest beschadigde en beschaamde cliënten.

Om niet alleen middels symbolische beelden, holding space en de non-verbale communicatie de ander te kunnen bereiken, maar vooral zodat de cliënt middels deze traumasensitieve psycho-educatie, een tafelopstelling met persoonlijke betekenisgeving aan de beelden en beeldende creatieve therapievormen zichzelf en alle verschillende vormen en kleuren van 'het zelf' kan gaan ervaren.

Maar ook (opnieuw) leren vertrouwen op je zintuigen, want bij vroegkinderlijke traumatisering door het spanningsvol opgroeien in gevoel van onveiligheid zijn enerzijds alle zintuigen op scherp komen te staan en anderzijds is er de onthutsende en verwarrende ervaring dat het kind het leed niet heeft kunnen voorkomen. Dit is een diepe schade in het eenmaal volwassen leven van het verscheurende vertrouwen in het zelf, het beschadigde en beschaamde zelfvertrouwen. De focus komt hiermee vanuit onbewuste- en bewuste lagen steeds meer op de buitenwereld te liggen, en de binnenwereld wordt vermeden.

Oefenen in het leren luisteren naar jouw stem, jouw geluid, jouw gevoel, jouw gedachten en daar gehoor gaan geven. Zo ook het aanspreken van je positieve verbeeldingskracht. En dát geeft weer grond onder de voeten en vertrouwen van binnenuit, een vorm van hernieuwde hechting met zich-zelf.

Met deze vruchtbare ondergrond en jarenlange ervaring heeft José haar eigen methode 'Beeldta-AL' ontwikkeld, waarin zij middels gebruik van haar persoonlijk ontwikkelde symbolische beelden intense en verdiepende psycho-educatie en psychotraumatherapie geeft die binnenkomt en zowel raakt als verbinding geeft voorbij de woorden, het spreekt letterlijk en figuurlijk tot de verbeelding. Want niemand komt (alleen) 'pratend uit vroegkinderlijk trauma'.

Deze driedaagse draagt theoretische-, ervarings en belevingskennis in zich:

Beeldende psycho-educatie in symbooltaal over transgenerationeel- en vroegkinderlijke traumatisering
Je leert werken met de kracht van holding space zodat je in verbinding met je-zelf en de ander je werk letterlijk en figuurlijk beter uit kunt voeren
Werken met en vanuit de non-verbale communicatie en de lichaamsgerichte psychotraumatherapie loopt als een rode draad door deze zes dagen
Het leren inzetten van opstellingen middels het systemische veld van de tafel, de stoel, de vloer en gehele ruimte
(Ver) werken met delen vanuit een natuurlijke mix met Internal Family Systems en Voice Dialogue
Het systemisch leren kijken vanuit transgenerationeel trauma (nog verder) verdiepen en bekwamen
Op creatieve beeldende wijze leren werken met imaginaire rescripting en imaginaire exposure vanuit verbeeldingskracht
Oefenen in het vinden van de 'eigen beelden, vormen, kleuren en klanken' om het gevoel van eigenwaarde en de inbedding van het zelfgevoel van binnenuit te verstevigen
Het verruimen, verdiepen en verhelderen van het ontwikkelde zelfbeeld
Door oefeningen de verrijking en ruimte ervaren van een zelfbeeld en biografisch verhaal wat niet 'verstilt en verstart' *

*De getraumatiseerde mensen waarmee je werkt verlangen ernaar traumavrij te zijn, maar zijn er vaak onbewust ook bang voor wie en hoe zij dan zijn, hoe is los van het trauma het beeld van het zelf? 'Wie ben ik dan?'

Je bent deze drie dagen je eigen persoonlijke oefencliënt door zelf te ervaren, onderzoeken en te beleven wat deze 'weg naar binnen' je brengt!

Daarnaast oefen je in tweetallen om het je steeds meer 'eigen' te maken. Na verloop van tijd en oefening zul je ervaren dat het van binnuit ook jouw instrument is om mee te (ver)werken. Deze driedaagse is José de reisleider en tolk in de diepte van de verborgen gelaagdheid van transgenerationeel- en vroegkinderlijk trauma. In deze ervarings- en belevingsgerichte dagen vol interactie en oefeningen uit de psychotraumatherapie waarin haar ontwikkelde methode Beeldta-Al tot leven komt, neemt zij je 'aan de hand' mee om van binnenuit te ervaren en te begrijpen wat transgenerationeel- en vroegkinderlijk trauma is.

Het gaat over het ontstaan van een 'sluipend' trauma dat - onbewust en vaak onbedoeld - als een onzichtbaar maar voelbaar estafettestokje van generatie op generatie doorgegeven wordt. Dan hebben we het over het ontstaan en de latere effecten van chronische vroegkinderlijke traumatisering met alle diepgaande dagelijkse gevolgen van dien. Kijkend naar de familiestamboom tot de zwangerschap en de geboorte van het kind tot de jong volwassene. Naar de volwassene die door onvoldoende verwerkte pijnsporen het getraumatiseerde kinddeel op vele dagelijkse levensgebieden met zich meedraagt.

José schrijft hierover in haar poëziebundel 'Stille tranen':

'Je als kind emotioneel kunnen verbinden met je ouders is een eerste levensbehoefte. Als kinderen zich vanaf de zwangerschap niet gedragen, geborgen en geliefd weten, kunnen ze zich niet veilig hechten aan de ouders. Deze zijn verwarrend genoeg lijfelijk aanwezig en tegelijkertijd emotioneel afwezig, het kind groeit zo ongezien op. Een structurele spanningsvolle ondertoon in het gezin geeft het afhankelijke kind het gevoel: 'Je hoort niet bij de groep!' Daarmee is het gevoel van eenzaamheid en bestaansleegte geboren.'

Boekbestelling

Jouw unieke pad